Φοβάμαι να γράφω

Φοβάμαι να γράφω

Φοβάμαι να γράφω στοίχους

Πονάει να γράφεις το είναι σου

Ώρες μετά η άνυδρη μοναξιά

Διστάζω να σου γράψω

 

Θαλασσινή η μυρωδιά σου στο χαρτί

Λεπτή κι ατίθαση δεν γράφεται

Δεν χωράει στις αράδες δεν ξεχνιέται

Τρομάζω που σου γράφω

Στιλπνά - ατίθασα τα μαλλιά σου

Τα μούσκεψα στον ιδρώτα μου

Τα ξέπλυνα στην βροχή μου

Δειλιάζω που σου γράφω

Οι λέξεις σου – αχ αυτές οι λέξεις σου

Απρόβλεπτες, ανατρεπτικές, αναπάντεχες

Που να βρω λαβύρινθο να τις κρύψω μέσα μου

Τρέμω που σου γράφω

Ο ήχος της φωνής σου – καθαρός

Κελαρυστός, Νυσταγμένος, Σοβαρός

Αντηχεί στην βροχή μου λυτρωτικός

Ανάσα που σου γράφω

Son of a long lost pirate